برقية عزاء
كلام عادى ياما سمعناه
اللى يقتل واللى يخطف نقول مجنون
رمح ينهش فينا وكأنه غول ... رمح مسنون
مينا والشيخ مامون
للعلم يا ساده بأبعت برقية عزاء لضمير
الإنسانيه
لعقول البشر
ابعت برقيه
طب أكتبها لمين
؟
كدبه فى أول ابريل ... صُغيره... بيضه
ما هو الكدب الوان رغم ان مفيش عنوان
كدبه عاديه
ع الشفايف
شقيه
سواق مسيحى
وجبنه نستو وخيمه فيها حاجات مداريه
كدبه فى أول يوم فى ابريل
طباخ فى الإزهر كان مسيحى حاجه تجن
شاى مخلوط ب بن
خيمه وسواق... وقطر
القلم
م الألم يكتب ويمسح كل يوم سطر
لأنه خايف
ريحه فايحه من الصدور فيها عِطر
إسمع حكايتى
اللى بنعيده نرجع من تانى نزيده
واحد عبد
والتانى سيده
للعلم يا ساده وربنا ما يقطع ليكُ عاده
البرقيه بعلم الوصول
بس مش عارف أكتبها لمين
الأمر بيهم مين
البرقيه بعلم الوصول
كان فيها آصول إيدين غلبانه مش قادره تطول
تشبع
بطون
وكرامة الإنسانيه تصون
تأمر وتنهى اى أمر أيام العمر قدام عنينا تجرى تمر
كدبه فى اول يوم فى ابريل
عمنا نزار والعم جبريل والواد شكسبير صُغير كبير
عبد ولاّ امير
كدبه فى اول يوم فى إبريل
حا يوزعوا لحمه فى العيد على كل مقاس ولون
لحمه مستويه متعبيه فى كيس
عمى حنفى كان عنده رميس
كان صوته بيعلى ويهيص
كان مسيحى
تعالى ريحى وإسمع حكايتى
طباخ الأزهر كان مسيحى
!
حكاية عمى شهريار
شهر واحد فى السنه كله عار فى يوم من الأيام
دنيا مقلوبه بتمشى لورا أصبحت واحد من
الأخيار
اوعاك تهيص
ولاّ تسمع كلام خسيس
أوعاك فى يوم تعمل فصيح
جروح تقيح وجبال تلج تسيح ميه وريح اصل جهل مالى الحكايه
مركب بتغرق جوا سمايه على أرض يابسه بتشد
الرحايه
ابويا باشا
تاكل لقمة القاضى والبغاشه
عمى اليابانى اللى ما عندوش دين عمى نتاشا
ابريل وكدبه فى أوله
سلطان همام مسك الزمام وجندى وفارس مسك اللجام
هتلر وعمى موس نازى فى أفكاره بيعادى عمه
ويدوس على خاله
فرق
تِسد
لاّ
فرق
وسود على الحسود بين التعالب والإسود
بين المخالب وأنياب الإسود
وبين الحكما أعمل عبيط
غنى وزيط
غرد وقول أحلى كلام
والبس لجام وابنى بيتك بطوبه دهب وطوبه رخام
البس لجام أو البس فى حيطه
كدبه جديده
طباخ الأزهر كان مسيحى وعمى خالد بيقول عادى
فى الزمالك والمعادى أخويه وبيعادى
انسان فى بيته سادى
فاهم اى حاجه
؟
فاهم اى شىء
؟
اصله انسان عبيط وما عرفش يرتب كتاباته
كفايه اللى اتسمموا واللى ماتوا
دهسهم قطر وبالرصاص والخرطوش عموهم والواد
بطاطا
كفايه اللى ماتوا
اصله مش عارف يرتب كتاباته
ولا يحسب أعداد اللى ماتوا
1، 2 آس واحد واتنين
الهم زاد وكل يوم يموت واحد من الأحفاد
الجهل عاد
فى
نفس الميعاد فى عقول الولاد
الهم زاد على البلاد
نسخه تجريبيه
تشيلنى
وتجرى بيه
لو همام أو هفيه أو فيها سخريه كلام موزون كلام عاميه
حدوته م الحكايات صوابع موز بالفهم محشيه
نسخه تجريبيه
آصلى بلادى بيجربوا فيها حاجات
سبع تلاف
من السنين ...م الحضاره والتاريخ و الحريه
كانت سياده من السيادات
واخدين مكان فى اول الصف
شوية برد وتخف
شريط بيسف
ولا يعرف يفك الخط كلام غير موزوون لا مترتب ولا متسطب
شوية بوص وجله وتعالى لفتوة الحاره نحطب
بيتكلم وما حدش فاهم شىء وكانه بيرط طيارة
الجهل علينا بتضلم سمانا وبتحط
ولا عمره فى يوم لعب لعبة الكلمات
لما اخويا فى التحرير مات ولا عمره لعب لعبة الاتيكيت
أو الاصول
شده وها تزول
قلوب واقفه فى الجوامع فى الكنايس
للرب مبتهله
أصل الحقيقه صعبه وعلى ولاد الناس
سهله
شده وها تزول يا ام الولاد وتزول
وتتلون خدودك مليون لون
نسيت افكركم ان الطباخ بتاع الازهر كان مسيحى
كان إنسان غلبان
ما يقصدش يموت أهله
قلوب مبتهله
حاجات سهله
شده
وها تزول وشوية برد وتخف
حتحور وجدى خوفو مينا ولا آمون
محمد ولاّ شهد وفهد إخوات نفس الجذور
مهما الدين يكون
انسان غلبان ما يقصدش يموت أهله لعبه ومش
سهله
فهمت الحكايه ولا تكونش
عبيط
؟
!
الكاتب الكبير والأخ العزيز / أيمن بك وهبة
ردحذفما أجمل الكلمات والتعبيرات حين تفوح من قلب يحب تراب وطنه ويعشق تاريخه ما أجملك أستاذى الفاضل مزيدا مزيدا أيها الرائع دائما وليت كلا منا يقرأ ويتعلم كيف حب الإنتماء والوفاء للوطن .
شدنى العنوان فمررت وجدت انسان اسطوره يعشق تراب وطنه ومكبل بالهمهوم
ردحذفكلمات من صدقها تبكينا وتضحكنا فى نفس الوقت سلمت يداك ودمت بالخير